Zoeken
Generatie B: van papier naar scherm

2 februari, 2017 - /blog/1061/generatie-b-van-papier-naar-scherm.html

'Eigenlijk wou ik elke opnamedag gewoon sorry zeggen, mij excuseren tegen de crew omdat zij om drie uur ’s nachts de zatlappen, de zotten en de agressievelingen moesten tegenhouden zodat het hoofdpersonage uitgekafferd kon worden omdat hij een aantrekkelijke dakloze wou versieren. Omdat ze om acht uur ’s morgens het verkeer moesten blokkeren zodat drie personages een club konden binnenstappen als ze aan de buitenwipper een loonbriefje konden tonen. En vergeet niet, we filmden in Brussel,...


‘Of er in de toekomst ware liefde mogelijk zal zijn tussen mens en android, weet ik niet’

13 mei, 2019 - /blog/2622/of-er-in-de-toekomst-ware-liefde-mogelijk-zal-zijn-tussen-mens-en-android-weet-ik-niet.html

Hoe iemand vandaag mijn fiets op z’n kop tegen de gevel had zien staan en besloot de ketting – die eraf lag – er weer op te leggen. Zomaar. Zonder daarvoor gezien of bedankt te hoeven worden. Puur uit aardigheid. Het moet iemand uit mijn straat zijn geweest. Of een toevallige voorbijganger. Hoe groot en hartverwarmend het effect van zo’n gebaar was, merkte ik nu, al fietsend door de stad, op weg naar mijn slapende moeder en dochters. Hier gaat dus het héle leven om, dacht ik. ...


De wereld van gisteren

23 mei, 2019 - /blog/2638/de-wereld-van-gisteren.html

Ergens leek het me metaforisch of ironisch dat je op de dag van de Europese verkiezingen een lofprijzing over hét boek over Europa niet kon vinden. Zweig schreef het boek tijdens de oorlog, zag de wereld in elkaar donderen, vluchtte en streefde naar een grenzeloos continent zonder populisme. De Europese idealen die hij beschrijft lijken nu soms op de tocht te staan en eveneens onvindbaar. Het individualisme lijkt hoogtij te vieren, terwijl de eerste zin van  De wereld van gisteren  l...


Dankbaar zijn voor alle ellende? Het sluipt er ook in bij mij

30 oktober, 2017 - /blog/1693/dankbaar-zijn-voor-alle-ellende-het-sluipt-er-ook-in-bij-mij.html

Ik kon de mensen niet uitstaan die zeiden dat ze dankbaar waren voor de ellende die hun was overkomen. Dat ze er een completer mens van waren geworden. Hoe groter hun ellende, hoe dankbaarder ze ervoor waren. Tot ze uiteindelijk zelfs beweerden dat ze het nooit hadden willen missen. Ook als ze mochten kiezen, zouden ze willen dat het hen allemaal wéér overkwam. Nou, dat leek mij gewoon heel erg ziekelijk. Een ernstige vorm van zelfkastijding waarvoor ik ze therapie aanraadde. Ook zij war...


Imaginaire man

16 mei, 2017 - /blog/1343/imaginaire-man.html

Ik was al zeker twaalf toen ik mijn imaginaire vriend influisterde dat ik te oud voor hem werd. Ik tekende een ander vriendinnetje voor hem, gaf haar een naam. En weg was-ie ook echt. Helemaal verdwenen. Had ik tot dan toe altijd iemand aan mijn zijde gehad met wie ik alles deelde, nu stond ik er voor het eerst van mijn leven alleen voor. Nou, dat was wat. Bij dezen zal ik ook afscheid nemen van de imaginaire man. Mijn imaginaire man vraagt zich nu af of ik deze column niet ...


Chinese dokter

11 januari, 2018 - /blog/1855/chinese-dokter.html

Het is traditie in mijn familie om tijdens kerst altijd een ‘vreemde’ uit te nodigen. Vorig jaar was er een vluchteling uit Birma. Deze keer een vrouw die Chinese geneeskunde studeert. Hoewel niemand van mijn familie gelovig is, kunnen ze het kennelijk niet laten om de naasten lief te hebben. Of is het lijfsbehoud om anderen uit te nodigen? Door de blik van een gast aan tafel, gedraagt men zich doorgaans beter. Om de onderlinge spanningen te onderdrukken nodigden ook The Beatles op den...


Wodka

23 juli, 2020 - /blog/3125/wodka.html

Er stopte een wielrenner op de stoep. Hij hijgde uit, begon te praten en een uur later liet hij zijn huis in de Amsterdamse Pijp zien. De man dacht en sprak snel maar stelde weinig vragen. Zijn voorouders waren Chinezen, hij groeide op in Amsterdam, kwam vroeg in de krakersscene terecht en werd uiteindelijk architect. Ik dacht dat ik met een individu te maken had maar hij zei: ‘Het was een verademing om ergens bij te horen, de krakers in mijn geval, maar als dat bij het studentencorps ...


Return of the Real Tit

26 oktober, 2017 - /blog/1683/return-of-the-real-tit.html

Getting straight to the point here: yes, things aren’t what they used to be. And I don’t mean the days when we weren’t allowed to vote and our granddads worked in the slave trade. No, I mean the eighties. They are back in fashion and not for nothing. By the way, when you encounter clothes from your formative years, for the third time, you really are getting old, but never mind. Not coming back, alas, is topless sunbathing. I can’t remember ever having put on a top u...


Fragment uit '50' van Saskia Noort

14 april, 2017 - /blog/1271/fragment-uit-50-van-saskia-noort.html

Jong Vroeger wilde ik altijd ouder zijn. Ik kon niet wachten de wereld van de volwassenen te betreden, een baan te hebben, een kind, een huwelijk, en serieus genomen te worden. In die haast vergat ik jong te zijn en te genieten van het voorrecht dat ik zomaar van Moeder Natuur had gekregen: de jeugd. Een gladde huid, putloze billen, striae-vrije buik en het vermogen een nacht lang te dansen zonder totale ineenstorting de volgende dag. Met gemak ov...


Jonah Falke loopt stage (5). Over een half jaar weet Marjan of haar kringloopwinkel in Lichtenvoorde blijft

15 augustus, 2019 - /blog/2752/jonah-falke-loopt-stage-5-over-een-half-jaar-weet-marjan-of-haar-kringloopwinkel-in-lichtenvoorde-blijft.html

Dit artikel verscheen eerder in  De Gelderlander , foto: Peter van Tuijl Als u bij het onbemande benzinestation aan de Vragenderweg in Lichtenvoorde stopt, vindt u op de plek waar vroeger de pompbediende zat een tweedehands-winkeltje. U moet goed kijken, want het zit ook nog eens verdekt opgesteld tussen een witgoedhandel en een autowasstraat. Net als de spullen in de winkel is de uitbater, voormalig psychiatrisch verpleegkundige Marjan, klaar voor een tweede leven. Althan...


« 1 2 3 ... 138 »
Blijf op de hoogte

Volg onze sociale media voor het laatste nieuws: